زندگینامه امام حسن عسکری (ع)
نام: حسن بن علی.
کنیه: ابومحمد.
القاب: عسکری، زکی، خالص، صامت، سراج، تقی و خاص (به امام حسن عسکری(ع)، امام علی النقی(ع) و امام محمد تقی(ع)، ابن الرضا نیز گفته می شد.)
منصب: معصوم سیزدهم و امام یازدهم شیعیان.
تاریخ ولادت: هشتم ربیع الثانی سال 232هجری.
همچنین چهارم و دهم ربیع الثانی نیز نقل شده است. در مورد سال تولد ایشان نیز برخی گفته اند که 231 هجری بوده است.
محل تولد: مدینه مشرفه، در سرزمین حجاز (عربستان سعودی کنونی).
نسب پدری: ابوالحسن، علی بن محمد بن علی بن موسی بن جعفر بن محمد بن علی بن حسین بن علی بن ابیطالب(ع).
نام مادر: حُدیث، که او را جدّه میگفتند.
برخی نام او را سلیل و برخی دیگر، سوسن نقل کرده اند. این بانوی پاکیزه، که در عصر خویش از بهترین زنان عالم بوده و مفتخر به همسری ذریه پیامبر اکرم(ص) است، در ولایت خویش پادشاه زاده بود. امام هادی(ع) در شأن او فرمود: سلیل، دور از هر آفت، پلیدی و آلودگی است.
مدت امامت: از زمان شهادت پدرش، حضرت امام هادی(ع)، در سال 254 تا سال 260هجری، نزدیک به شش سال.
تاریخ و سبب شهادت: هشتم ربیع الاول سال 260 هجری، در سن 28 (یا 29) سالگی، به وسیله زهری که معتمد عباسی به آن حضرت خورانید.
محل دفن: سامرا (درسرزمین عراق کنونی)، در جوار مرقد پدرش، امام هادی(ع).
